بخصوص الموقف الرسمي من حزب الله.

ارتباطات حزب الله الخارجية، أمورو في لبنان، أمورو مع سوريا، واحد م الناس هذا الكل ما ننجم كان ننساه قدام « حزب الله » اللي هبط إسرائيل على ركايبها، و علم العديد م الناس اللي حتى محصور في تركينة و ضعيف و العالم الكل ضدك راك تنجم تفعل و تنجم تهز راسك. بالنسبة لي حزب الله يتشاف في زاوية أولى من هنا،و في زاوية ثانية من الباقي، و مستعد نمشي للنقد و الإنتقاد، انطلاقا من عقائديتو حتى لمواقفو و تحالفاتو و مساندتو لهذا و ذاك.

أما الركوع أمام إرادة الڨاوري اللي يرا فيه « إرهاب » و يرى في إسرائيل اللي تذبح فيها عاري و لابس، كبير و صغير، و اللي يقعد حي تقتلو بالعرق بالعرق، « قوة ديمقراطية تدافع عن نفسها » لا.

كتونسي نرفض اعتبار « حزب الله » تنظيم إرهابي، القرار هذا ما يمثلنيش، و ما يمثلش جزء هام م الشعب التونسي، و بعيد أنو يكون فيه أي نوع من أنواع الوفاق.

قحاب الدولة مازالوا يختطفو في تونس باسم حسابات طحينية.

كي ثبتت في الفرحانين بخبر « حزب الله إرهابي كخة » نلقاه خليط عجيب من أنصار الدكتور و عبيد البجبوج. صحيبي ع الاحباب كي رجعت تلمت … (نستثني عفت، هاذيكة عندها الحق).

hezbollah

على ذكر حكاية « الأصول الجينية » … فضايح

بجاه ربي على ذكر الپوليميك اللي صايرة (و صارت قبل و مازالت باش تتعاود) على حكاية « الأصول الجينية » و الدراسة العلمية، فما مجموعة صغيرة متع ملحوظات نحب نسوقها بعجالة (ملا بنة فيها ها الكلمة) :
ديما نستغرب الوثوق متع الناس اللي تحكي على ولا باستعمال العلم. العلم كفكر و ممارسة قايم على الإعتراف بهشاشة العقل و جهله قبل كل شيء. دراسة علمية ماهيش « آية قرآنية » من حيث الإدعاء، و المنطق و الصيغة. و قوة العلم في اعترافو الأولي بهشاشتو، الشي اللي يخليه ديما يصنع مساطر يستعملها للقياس، لوين توفا استعمالاتها و يطلعو مساطر ما خير (شبه تلخيص لتاريخ النظريات العلمية الكبرى).
هذا من جيهة. من جيهة أخرى، راهو الحديث على دراسة ع الأصول الجينية، راهو يفترض الساعة و قبل كل شيء أنو فما خريطة جينية عرقية واضحة (جينوم إيتنيك بالسوري) نقارنو بيها و نقيسو عليها. معناها تفترض أنو علميا فما نموذج متع « جينوم الإنسان العربي الصرف »، و نموذج متع « جينوم الإنسان الأمازيغي الصرف ». و هو ما يفترض أنو، علميا، فما تعريف للإنسان العربي الصرف و الإنسان الأمازيغي الصرف كأعراق و من ثم خصائص بيولوجية. السعودية، عام 2009، زعمة لانصاو مشروع « علمي » باش يخرجو الجينوم العربي. ما نحكيلكمش ع الفضايح في المجال متع الأكاديميين و العلماء. مجلات جدية عاودت الخبر من باب التندر، و السعودية طفات الضو.
باهي، فرضا فما « جينوم آمازيغي »، معناها فما برشة أمازيغ « صافي » عملو تحاليل جينية، و التقاطعات متع الكروموزومات و كذا و الشي، سمحت بإمكانية تصوير جينوم أمازيغي (و هو ما يـفترض كيف كيف اتفاق علمي مسبق على التعريف العرقي للأمازيغي … و هو شيء صعيب ياسر وسط التجاذبات السياسية الحالية).
كي المكرز م الحكاية، كي الفرحان بيها، الحالتين مؤشر على فقر مدقع في الثقافة العلمية. فضايح …

Ta-Ha Tuareg Shawty

مروكية في الجاپون … الحاصل حاجة ليكس. خدمة نظيفة، من غير برشة ادعاء ات. شكرا سي خالد ع الإكتشاف، و انشاء الله ما يتحيرلهاش العرق العربي. ماناش ناقصين حاجة كيف « فرانش مونتانا » ولا « لاكريم » .
في الإيپ هذا، اكثر تيتروات شخت عليهم هوما « ليل بيت » (أمور راپ و كذا) و باترفلايز (الاخراني).

 

Un nouveau départ

Les réseaux sociaux furent pour moi, du moins une aventure très amusante. Très instructive aussi. Que ce soit de ma position de développeur informatique, que ce soit en terme d’exercice d’expression dirigée tant vers soi, que vers autrui.

Cependant, en 2002, quand je me suis tourné définitivement vers Internet, c’était à cause de l’empêchement d’expression partout. Commença alors l’aventure des forums pour moi, puis le Tak, pour atterrir vers blogger, facebook, hi5 et twitter vers la fin de 2008.

Comme outil, c’est efficace, et dangereux. Non  pas que la technologie ou le « virtuel » soient dangereux. Mais le fait que ce soient de plus en plus des marques et des entreprises, au sens de plus en plus mauvais du terme, qui résument actuellement Internet. Ce qui fut au début un espace d’expression radicalement libre, est en guise de ressembler de plus en plus à un vaste espace régulé par les grandes « Identités » Internet. Les mastodontes, qu’ils soient « opensource » ou « ultra-lucratifs » ont cela en commun : ils ne cessent de nous définir ce qui est dicible de ce qui ne l’est pas. J’ai eu à vivre cette expérience, avec Twitter et Google lors des événements de décembre 2010 et janvier 2011, ou par la conséquence ces deux plateformes ont donné droit à l’autocratie, même après sa disparition. Dernièrement, j’ai eu à vivre la même expérience d’empêchement d’expression sur Facebook. Les algorithmes dits intelligents (qui ne le sont pas encore, il est question de kidnapping de concept. Un algorithme automatisé sur l’aspect syntaxique/combinatoire n’a rien d’intelligent. Ce n’est qu’au passage vers le « sémantique » et l’analyse prédictive que l’on parle d’intelligence algorithmique. Ce qui n’est pas le cas dans les algorithmes actuels de vérification de contenus.)

Du coup, je me suis décidé à garder l’outil et quitter l’espace d’expression, pour un petit « Back To Basics ». Etant le maître de mes propres règles, aucune expression ne se trouvera désormais empêchée en dehors de ce que garantit l’Ethique rationnelle.

Anyway, ceci est un autre nouveau départ 🙂

Je vous laisse avec ce beau poème de Cavafy